به گزارش باهنده،در مقایسه ای به تاثیرات مثبت و منفی بلاگرها و افرادی که تعداد دنبال کننده های چشمگیری دارند می پردازیم.

با افزایش روزافزون شبکه های اجتماعی و به خصوص حضور پررنگ بلاگرها، نقش آنها در شکل دهی فرهنگ جامعه نیز پررنگ شده است اما متأسفانه بخش زیادی از فعالیتهای بلاگرها تاثیرات مثبتی بر فرهنگ جامعه ندارد و گاه حتی آسیبهایی بسیار جدی به آن وارد می کنند. بلاگرها اغلب محتوایی تولید می کنند که بیشتر جنبه سرگرمی دارد و کمتر به مسائل فرهنگی، اخلاقی یا اجتماعی جامعه می پردازد. این موضوع باعث می شود که بسیاری از کاربران، به ویژه جوانان، الگوهای ناسالمی را دنبال کنند که در نهایت به کاهش ارزشهای فرهنگی و اخلاقی منجر می شود بسیاری از بلاگرها به جای اینکه دغدغه های واقعی مردم و مشکلات اجتماعی را منعکس کنند بیشتر درگیر مسائل ظاهری و سطحی هستند این عدم همسویی باعث فاصله گرفتن آنها از جامعه واقعی و مشکلات عمیق مردم می شود و بدین ترتیب توان تاثیرگذاری و کمک به حل مشکلات اجتماعی را از دست می دهند.

بلاگرها با جذب تعداد زیادی دنبال کننده به نوعی قدرت اجتماعی قابل توجهی پیدا می کنند اما وقتی این قدرت صرفاً برای خودنمایی و دیده شدن استفاده شود، می تواند به فرهنگ جامعه آسیب بزند چرا که توجه کاربران به جای مسائل مهم اجتماعی صرفاً به مسائل سطحی و ظاهری معطوف می شود.

با وجود تعداد زیاد دنبال کننده بلاگرها می توانند نقش مهمی در ارتقاء آگاهی، مطالبه گری و حتی جمع آوری کمکهای مردمی برای حل مشکلات واقعی جامعه داشته باشند اما متأسفانه بسیاری از آنها بیشتر دنبال دیده شدن هستند تا تاثیرگذاری مثبت و واقعی.

برخی بلاگرها برای جذب مخاطب بیشتر بدون در نظر گرفتن مسئولیت اجتماعی به انتشار مطالب جنجالی، غیرواقعی یا توهینآمیز میپردازند که باعث خدشه دار شدن اعتماد عمومی و آسیب به همبستگی اجتماعی می شود.

اخیراً در فضای مجازی خیلی از این بلاگرها اقدام به ضبط دوربین مخفی هایی می کنند که در خیلی از مواقع باعث ایجاد مزاحمت و خلل در زندگی افراد می شوند، رواج شوخی های جنسی و استفاده از الفاظ رکیک و تکیه کلام شدن و الگوگیری از رفتارها توسط نسل جوان از آسیب های این دست بلاگرها به شمار می آید. 

بی تردید یکی از تاثیرات مهم بلاگرها، شکل دهی به سبک زندگی جوانان است. برخی بلاگرها الگوهای مثبت مانند ورزش، مطالعه و کارهای بشر دوستانه را معرفی می کنند، اما بسیاری دیگر باعث ترویج مصرف گرایی و رفتارهای ناسالم می شوند که می تواند به ایجاد ناهنجاریهای اجتماعی منجر شود.

برخی بلاگرها با درک اهمیت مسئولیت اجتماعی خود، از ظرفیت فالوئرهایشان برای بیان مشکلات واقعی مردم و مطالبه گری جهت حل آنها استفاده می کنند. این افراد صدای بی صدایان جامعه هستند و با شفافیت و صداقت، اعتماد دنبال کنندگان خود را جلب می کنند. این بلاگرها کمپین هایی برای جمع آوری پول جهت آزادی زندانیان بدهکار مالی که به دلیل بدهی در زندان هستند، برگزار می کنند. آنها با انتشار روایتهای واقعی و گزارشهای مالی شفاف، توانسته اند اعتماد مردم را جلب کرده و جان بسیاری از زندانیان را نجات دهند.

این بلاگرها با شناسایی زنان بی سرپرست و بی پناه، کمپین های حمایتی برای آنها راه اندازی کرده و امکاناتی مانند مسکن، اشتغال خرد و هزینه های درمان و تحصیل را فراهم می کنند.  علاوه بر آن برای نجات افرادی که به دلیل ناتوانی در پرداخت دیه محکوم به اعدام شده اند، با جمع آوری دیه و جلب رضایت اولیای دم تلاش می کنند.

این افراد در دل جامعه، جایگاه واقعی پیدا می کنند. این محبوبیت، نه به خاطر ظاهر یا شوخی های لحظه ای، بلکه به دلیل کمکهای واقعی و نجات جان انسانهاست. بلاگرهای متعهد و مسئول در کنار مردم، نزد مسئولان محلی نیز وجهه خوبی دارند. آنها به عنوان واسطه ای مطمئن میان مردم و نهادها عمل کرده و در جلسات مختلف برای ارائه مشکلات مردم و پیگیری امور دعوت می شوند.

این نوع همکاری و احترام متقابل باعث می شود که بلاگر بتواند تأثیرگذاری بیشتری در جامعه داشته باشد و موجب حل مشکلات واقعی مردم شود.

در نهایت، بلاگرها می توانند دو روی متفاوت داشته باشند: یک روی آنها که باعث آسیبهای فرهنگی، سطحی نگری و فاصله از دردهای واقعی مردم می شود و روی دیگر که مسئولانه، متعهدانه و با استفاده از ظرفیت فالوئرها برای نجات انسانها و حل مشکلات اجتماعی تلاش می کند.

برخی افراد در جامعه ما و البته در سایر جوامع هم بدلیل شغل و حرفه خود تبدیل به سوپر استارهایی شدند که مردم آنها را دنبال می کنند و به واسطه دنبال کردن این چهره های سرشناس در فراخوان های این افراد از خود واکنش نشان می دهند و در مسائل و مشکلات مردم مشارکت در بهبود وضعیت دارند. به عنوان مثال در مواقعی که زلزله، جنگ، آتش سوزی، بیماری و یا کمک به نجات افراد بدهکار و... به پست های حمایتی آنها واکنش نشان می دهند، البته حضور این افراد در بطن ماجرا ها هم مزیدی بر علت مشارکت بالای مردم است. از جمله این افراد در کشور ما پهلوان رسول خادم و پرویز پرستویی است که هر دو سوپراستارهای ورزشی و هنری مملکت به حسابمی آیند.

در جامعه استانی ما هم یکی از جوانان عدالتخواه با رویکردی متفاوت و همسو با هنجارهای فرهنگی جامعه با قریب به 300 هزار دنبال کننده اقدام به فعالیت های فرهنگی و عام المنفعه می کند و این امر خود گواهی است بر اینکه جذب دنبال کننده نه صرفاً با بدن نمایی و یا استفاده از الفاظ رکیک است بلکه می شود منتقد منصف بود، مطالبه گر قانون مدار و یا دغدغه زندگی افراد را داشت. 

احسان جابرزاده جوان گچسارانی که مدیر مرکز نیکوکاری به عشق مادر است با کمپین هایی که به همین نام؛ به عشق مادر برگزار می کند، تاکنون توانسته جان 9 نفر اعدامی را با جمع آوری دیه و جلب رضایت اولیای دم نجات دهد. بی گمان نجات جان این تعداد افراد از لحاظ روانشناسی و جامعه شناسی تاثیرات بسیاری بر جامعه به ویژه آرامش و سلامت مستقیم خانواده آنها دارد و از آسیب های اجتماعی فراوانی جلوگیری می کند.

احسان با کمپین به عشق مادر تاکنون ده نفر بدهکار مالی را از زندان آزاد کرده و به آغوش خانواده بازگردانده، یکی از روایت هایی که از این آزادی ها احسان نقل کرده این است که توانسته جوانی را از زندان آزاد کند تا در مراسم چهلمین روز درگذشت مادرش حضور داشته باشد. احسانِ احسان به همینجا ختم نمی شود و او تاکنون به خانواده های بی سرپرست زیادی کمک مالی کرده و بسته های حمایتی داده و  یا در تهیه وسایل ضروری خانواده آنها را یاری کرده است.

زبان برنده و نقدهای تند و تیز احسان هم از خصوصیات عدالتخواهی و مطالبه گری اوست که در مواجهه با مسائل مختلف جامعه با ضبط ویدئوهای انتقادی و خطاب قرار دادن مستقیم مسئولین کم کار و یا خاطی و وایرال شدن آنها در فضای مجازی، آنها را مخاطب قرارمی دهد.

 از خصوصیات احسان به جز عشق به مادرش، عاشق امام حسین«ع» و حضرت اباالفضل«ع» بودن است که در ایام پیاده روی اربعین موکب پذیرایی از زائران کربلا را به مدت 22روز در گچساران برپا می کند و به زوار خدمت می کند.

یکی دیگر از خصوصیات احسان، روابط حسنه او با اغلب مسئولین شهری و حتی استانی است که این امر خود موجب موفقیت او و زودتر به انجام رسیدن کمپین های به عشق مادر است.

بی تردید ظرفیت تعداد بالای دنبال کننده بسیار بیش از سرگرم کردن است، گرچه سرگرم کردن و شاد کردن و خنداندن مردم خود امری بسیار مهم، ضروری می باشد، اما نه به هر طریقی و با هر روشی. امید که همه ی عزیزان بلاگر همچون احسان از ظرفیت خود برای امور بشر دوستانه، کمک به ارزش گذاشتن و اجر گذاشتن به هنجارهای فرهنگی جامعه و دوری از ناهنجاری ها استفاده کنند.