همان‌گونه که نان جسم انسان را زنده نگه می‌دارد، این هنر است که به زندگی ما معنا و روح می‌بخشد، بی‌توجهی به هنر، بی‌اعتنایی به ریشه‌های فرهنگی و هویتی یک جامعه است.

در دنیای پرچالش امروز که قدرت، معنا و مشروعیت در بستر شبکه‌ای از ارتباطات بازتولید می‌شود، روابط عمومی دیگر یک ابزار جانبی برای نهادها نیست؛ بلکه تجلی فهم، تفسیر و راهبری اجتماعی آن‌هاست.